Ҳастӣ 3: 4-6, Румиён 1: 21-23, 2 Қӯринтиён 4: 4
Дар Аҳди Қадим, инҷастагии инҷастагӣ иқрор шуд, ки Худо ба одаме дод, ки то абад орзу кунад.(Воиз 3:11)
Аммо, Шайтон марди аввалин, Одам ва Ҳавво водор кард, ки Каломи Худоро вайрон кунад ва аз Худо дур шавад.(Ҳастӣ 3: 4-6)
Шайтон ҳатто одамонро кӯр мекунад, то ки Исо Масеҳ имон оваранд.(2 Қӯринтиён 4: 4)
Аз ин рӯ, одамон Худои ҳақиқиро талаб намекунанд, балки бутпарастиро ба Худои худоёни худ ибодат намекунанд.(Румиён 1: 21-23)