АъМОЛИ 2: 4-12
Дар Аҳди Қадим, Ишаъё пешгӯӣ карда буд, ки дар рӯзҳои охир кӯҳи назди маъбади Худо болои тамоми кӯҳ меистод, ва ҳамаи халқҳо ба он ҷамъ меоянд.(Ишаъё 2: 2)
Вақте ки яҳудиён аз тамоми олам ҷамъ омаданд, онҳо шуниданд, ки Исо Масеҳ аст.(Аъмол 2: 4-12)