Ишаъё 2: 18-21, 2 Таслӯникиён 1: 8-9, 3: 14-17
Дар Аҳди Қадим, Ишаъё аз Худо хоҳиш кард, ки касонеро, ки ба Худо имон наовардаанд ва парастиш накарданд.(Ишаъё 2: 8-10)
Дар Аҳди Қадим, Ишаъё суханони Худоро нобуд сохтааст, ки Худо онҳоро ба ҳалокат расонд.(Ишаъё 2: 18-21)
Павлус гуфт, ки онҳое ки имон намеоваранд, Масеҳ абадан нобуд карда наметавонанд.(2 Таслӯникиён 1: 8-9)
Вақте ки Исо ба замин бармегардад, он касонро, ки ба Ӯ имон намеоваранд, нобуд хоҳад кард.(Ваҳй 6: 14-17)