Ирмиё 23: 5, Матто 22: 41-42, 3:16
Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд, ки Масеҳ ба Писари Писари Довуд меояд.(Ирмиё 23: 5)
Пас аз фурӯпоёни халқи Исроил, подшоҳе дигар буд, ва коҳинон ҳеҷ анбиё нахоҳад монд.Ҳамин тавр, мо мунтазири Масеҳест, ки Худо ба тамоми мардум фиристода мешуд.Тамоми мардум интизори он буданд, ки Масеҳ барои иродаи Подшоҳи ҳақиқӣ, саркоҳин ва пайғамбари ҳақиқӣ кор мекард.
Дар ин вақт, марде ҳис кард, ки Исоро мегузарад ва ба Исо писари Довуд занг зад.Насли Довуд барои Масеҳ лақабҳо ҳастанд.Яъне ӯ Исоро чун Масеҳ даъват кард.(Марқӯс 10: 46-47)
Яҳудиён медонистанд, ки Масеҳ бо хуни Довуд меояд.(Матто 22: 41-42)
Исо Масеҳест, ки кори Подшоҳи ҳақиқии, саркоҳин ва пайғамбари ҳақиқии пайғамбар буд, ки ҳамчун насли Довуд омада буд.(Ваҳй 11:16)