Баъзеҳо муқаддасони Худованд аллакай баргаштаанд.(2 Таслӯникиён 2: 1-2)
Аммо Худованд пас аз пайдо шудани зиддиятҳо меояд.(2 Таслӯникиён 2: 3)
Вақте ки зиддимонадории фаъол мегардад, одамонро аз шунидани гӯш кардани Инҷил, ки Исо Масеҳ аст, аз шунидани онҳо аз шунидани онҳо хоҳиш хоҳад кард.(2 Таслӯникиён 2: 4-10)
Исо омада, зиддимасеҳро бикушад.(2 Таслӯникиён 2: 8)
Ва онҳое ки ба Исо имон намеоваранд, доварӣ хоҳад шуд.(2 Таслӯникиён 2: 11-12)