АъМОЛИ 2: 36-37, 41-32, Аъмоли 5:42, Аъмол 13: 20,22, Аъмол 13: 15-43, амалҳои 17: 2-43, Аъмол 18: 2-4,15, Аъмол 18: 5, Аъмол 18: 8-10, Аъмиён 28:23, 30-31
Ин аст, ки Китоби Муқаддас ба Исо Масеҳ мегӯяд, ки дар ҳақиқат ба Исо боварӣ доранд ва дар тамоми Навиштаҳои Масеҳ шаҳодат медиҳад, ки Исо Масеҳ аст.(Матто 10: 11-14)
Петрус дар Ерусалим дар Ерусалим мавъиза мекард, ки Исо Масеҳ буд.Он вақт, бисёриҳо инро шуниданд, тавба карданд ва ба Исо чун Масеҳ имон оварданд.Ҳамчунин ҳаввориён таълим дода шуданд.(Аъмол 2: 36-37, Аъмол 2: 41-42)
Ва онҳое ки ба Исо имон овардаанд, таълим дода, мавъиза мекарданд, ки Исо дар маъбад ва дар хона Масеҳ буд.(Аъмол 5:42)
Пас аз вохӯрӣ бо марг эҳё шуд Павлус дарк кард, ки Исо Масеҳ аст.Пас аз он, ӯ ба куништ рафта, мавъиза кард, ки Исо Масеҳ аст.(Аъмол 9:20, Аъмол 9:22)
Павлус ба куништ рафт ва Аҳди Қадимро фаҳмонд, ки Исо дар ҳаққи Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд.(Аъмиён 13:15, Аъм 13:23, Аъм. 17: 2-3, Аъмол 18: 4-5)
Ғайр аз ин, Павлус танҳо шогирдон алоҳида ҷамъ оварданд ва шаҳодати Қадим ҳар рӯз таъкид карданд, баҳс мекард, ки Исо буд, ки Исо аз Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд.(Аъмол 19: 8-10)
Ҳатто вақте ки Павлус дар тӯли ду сол аҳдгузории Қадимро ҳабс кард ва ба онҳое, ки назди Ӯ омаданд, шаҳодати Исоро, ки Исо буданд, пешгӯӣ кард, ки Исо пешгӯӣ шудааст.(Аъмол 28:23, Аъмоли 28: 30-31)