Яҳудиён, ки Инҷилро аввал меҳисобиданд, сарфи назар карданд, вале онҳо намедонистанд, ки Исо Масеҳ ва дили Инҷил аст.Пас баракати ҷаҳони ҷаҳонӣ, ки башоратдиҳӣ ба халқҳо супорида шуд.
ЛУҚО 17:18, Аъмоли 10:45, Аъмол 13:46, Аъмол 18: 6, Аъмоли 28:28
Мапиполати коргарони коргарони токзор, Исо гуфт, ки яҳудиён аввалин шуда буданд, ва ғайрияҳудиён инҷилии охиринро аввалин мекарданд.Зеро яҳудиён, ки Инҷилро таълим медоданд, яъне Ӯро медонанд, ки Исо Масеҳ аст.(Матто 20: 10-16)
Исо даҳ махавро шифо бахшид.Аммо ғайрияҳудиён танҳо халқҳо дар байни махавиён ба Исо розӣ шуданд.(Луқо 17:18)
Рӯҳулқудс ба халқҳо, ки ба Исо чун Масеҳ имон овард, Рӯҳи Муқаддас ба Исо имон овард.(Аъмол 10:45)
Павлус ва Барнаббо аз яҳудиён Инҷилро ба яҳудиëн мавъиза мекарданд, лекин онҳо онро қабул накарданд, балки ба ғайрияҳудиён муроҷиат карданд.(Аъмол 13:46, Аъмол 18: 6)
Охир, вақте ки Аҳди Қадим пешгӯӣ шуд, яҳудиён имон намеоваранд, ки Исо Масеҳ аст.Бо гузашти вақт, паёми наҷот ба халқҳо ба халқҳо интиқол дода мешавад.(Аъмол 28: 25-28)