Luqo 24: 27.44-45, 2 Timo’tiyga 3:15, Havoriylar 3: 18-21,24, Havoriylar 10:23, Havoriylar 28:23, Havoriylar 28:23, Rimliklarga 3: 2-3, Rimliklarga 16: 4: 26-27, 1 Butrus 1: 10-11, 1 Yuhanno 1: 1-2
Injilning yozish maqsadi shundan iboratki, odamlar Isoning Masihning O’g’li ekaniga ishonish orqali najot topishlari mumkin.(Yuhanno 20:31)
Iso, Eski Ahd Masihning bashorati ekanligini va u Masih ekanligini tushuntirdi.(Luqo 24:27, Luqo 24: 44-45)
Pavlus Eski Ahd Masihning hikoyasi va Masih Iso ekanligini tushuntirdi.Pavlus Isoning Masihga ishonishini, Masih najotga olib keladigan deb tushuntirdi.(2 Timo’tiyga 3:15)
Pavlus Eski Ahd payg’ambarlar Masih to’g’risida bashorat qilganidan dalolat beradi va Masih Iso.(Havoriylar 3: 18-21, Havoriylar 3:24, Havoriylar 10:43)
Pavlus Iso Masihning Muso qonuni va payg’ambarlarning so’zlari bilan guvohlik berganidan dalolat beradi.(Havoriylar 28:23)
Pavlus Eski Ahddagi payg’ambarlar orqali oldindan va’da berganidan dalolat beradi.(Rimliklarga 1: 2-3, Rimliklarga 3: 21-22)
Masih Eski Ahdning payg’ambarlari orqali bashorat qilgan.Xudo barcha xalqlar Isoning Masih ekanligiga ishonishni xohlaydi.(Rimliklarga 16: 26-27)
Eski Ahd Masih orqali najot tasvirlaydi va Masih azob chekib, tiriltirganda bashorat qilgan.(1 Butrus 1: 10-12)
Masih Eski Ahdda bashorat qilgan.Iso bu Masih.(1 Yuhanno 1: 1-2)