ហេព្រើរ 2:17 ហេព្រើរ 3: 1 ហេព្រើរ 5:14 ហេព្រើរ 5: 5 ហេព្រើរ 7: 27-28 ហេព្រើរ 10: 8-14 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះបានតែងតាំងសាំយូអែលជាបូជាចារ្យដ៏ស្មោះត្រង់សម្រាប់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល។(សាំយូអែលទី 1 2:35) ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់លោកអ្នកសម្ដេចសង្ឃដ៏ស្មោះត្រង់និងយុត្តិធម៌ដ៏ស្មោះត្រង់ដល់យើងដើម្បីអភ័យទោសឱ្យយើងនូវអំពើបាបរបស់យើង។(ហេព្រើរ 2:17, ហេព្រើរ 3: 1, ហេព្រើរ 4:14, ហេព្រើរ 5: 5) លោកយេស៊ូបានថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះម្តងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដើម្បីឱ្យយើងបានគ្រប់លក្ខណៈរបស់យើងរហូតតទៅ។(ហេព្រើរ 7: 27-28 ហេព្រើរ 10: 8-14)

ចោទិយកថា 18:15, យ៉ូហាន 5:19, John 6:14, John 8:26, កិច្ចការ 3: 20-24 យ៉ូហាន 1:14, យ៉ូហាន 14: 6 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះបានតែងតាំងសាំយូអែលជាព្យាការីមួយដើម្បីឱ្យពាក្យរបស់សាំយូអែលទាំងអស់បានសម្រេច។(សាំយូអែលទី 1 3: 19-20) នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះបានសន្យាថានឹងបញ្ជូនហោរាម្នាក់ដូចលោកម៉ូសេ។(ចោទិយកថា 18:15) ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទដែលជាហោរាដូចម៉ូសេដែលព្រះបានសន្យាថានឹងបញ្ជូនយើង។(កិច្ចការ 3: 20-24) លោកយេស៊ូគឺជាហោរាដ៏ពិតដែលបានបង្រៀនបណ្ដាំរបស់ព្រះដល់យើង។(យ៉ូន។ 5:19, យ៉ូហាន 6:14, យ៉ូហាន 12: 49-, យ៉ូហាន 8:26) ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានបង្កើតមកជាសាច់ឈាម។(យ៉ូហាន 1:14) ព្រះយេស៊ូវគឺជាហោរាដ៏ពិតដែលជាវិធីតែមួយគត់ដើម្បីជួបព្រះ។(យ៉ូហាន 14: 6)

សាំយូអែលទី 1 10: 1.6-7, សាំយូអែលទី 1 12: 19,22 យ៉ូហាន 3: 8 ហេព្រើរ 2:15, យ៉ូហាន 16:31, យ៉ូហាន 16:11, កូល៉ុស 16:11, កូល៉ុស 16:11,1:13 សាការី 9: 9, ម៉ាថាយ 16: 9 ភីលីព 2:10, វិវរណៈ 1: 5, វិវរណៈ 17:14 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះបានបង្កើតស្តេចដើម្បីជួយសង្គ្រោះប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលពីសត្រូវរបស់ពួកគេ។(សាំយូអែលទី 1 9: 16-17, សាំយូអែលទី 1 10: 1, 1 សាំយូអែល 10: 6-7) នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់វាត្រូវបានទាយថាស្តេចអ៊ីស្រាអែលរបស់អ៊ីស្រាអែលនឹងមកជិះលើសត្វលា។(សាការី 9: 9) ស្តេចដែលបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់មិនមែនជាស្តេចដ៏ល្អឥតខ្ចោះនិងអស់កល្បជានិច្ចទេ។ព្រះបានប្រោសព្រះគ្រិស្ដដ៏ល្អឥតខ្ចោះនិងអស់កល្បជានិច្ចដើម្បីបំផ្លាញសត្រូវរបស់យើងដែលជាអារក្ស។(យ៉ូហានទី 1 3: 8 ហេព្រើរ 2:14) […]

, ទំនុកតម្កើង 51: 16-17 អេសាយ 1: 11-18 ហូសេ 6: 6-7, កិច្ចការ 5: 31-32 យ៉ូហាន 17: 3 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះតាមរយៈសាំយូអែលដែលបានបញ្ជាឱ្យស្តេចសូលសម្លាប់សត្វអាម៉ាលេកទាំងអស់។ប៉ុន្ដែស្ដេចសូលបានលើកទឹកផុតចៀមល្អរបស់អាមីលីឱ្យថ្វាយដល់ព្រះ។បន្ទាប់មកសាំយូអែលបានប្រាប់ស្ដេចសូលដែលព្រះចង់ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាជាងលះបង់។(សាំយូអែលទី 1 15:22) អ្វីដែលព្រះចង់បានតាមរយៈការលះបង់គឺប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលពិតជាស្គាល់ព្រះមែន។(ទំនុកតម្កើង 51: 16-17 ហូសេ 6: 6) នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានថ្វាយយញ្ញបូជាដល់ព្រះប៉ុន្តែពួកគេបានបដិសេធមិនស្គាល់ព្រះ។(អេសាយ 1: 11-18) ជឿលើព្រះយេស៊ូវនៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទគឺត្រូវស្គាល់ព្រះហើយធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ដូច្នេះព្រះបានចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលើអ្នកដែលជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ។(កិច្ចការ 5: 31-32 យ៉ូហាន 17: 3)

សាំយូអែលទី 1 13:14, កិច្ចការ 13: 22-23 យ៉ូហាន 19:30 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះបានតែងតាំងដាវីឌជាស្តេចអ៊ីស្រាអែល។(សាំយូអែលទី 1 16: 12-13) នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ស្តេចសូលមិនបានធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះទេដូច្នេះរជ្ជកាលរបស់ស្ដេចរបស់ស្ដេចសូលសូលបានមកដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។(សាំយូអែលទី 1 13:14) លោកយេស៊ូជាស្ដេចពិតដែលបានបំពេញបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយ៉ាងពេញលេញ។(កិច្ចការ 13: 22-23) លោកយេស៊ូបានសម្រេចបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះដោយការសុគតនៅលើឈើឆ្កាងដើម្បីអភ័យទោសពីអំពើបាបរបស់យើង។(យ៉ូហាន 19:30)

របាក្សត្រទី 2 20: 14-15, ទំនុកតម្កើង 44: 6-7, Hosea 1: 7, កូរិនថូសទី 2 10: 3-5 សង្គ្រាមជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះ។(សាំយូអែលទី 1 17: 45-47, 2 របាក្សត្រ 20: 14-15) យើងមិនអាចជួយសង្រ្គោះយើងដោយអំណាចរបស់យើងផ្ទាល់បានទេ។មានតែព្រះទេដែលជួយសង្គ្រោះយើងពីសត្រូវរបស់យើង។(ទំនុកតម្កើង 44: 6-7 ហូសេ 1: 7) យើងត្រូវយកទ្រឹស្តីទាំងអស់ហើយគិតថាបានគិតថាបានដាក់អ្នកឈ្លានពានហើយបញ្ជូនវាទៅព្រះគ្រីស្ទ។(កូរិនថូសទី 2 10: 3-5)

ម៉ាកុស 2: 23-28, ម៉ាថាយ 12: 1-4, លូកា 6: 1-5 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់, ដាវីឌនៅពេលដែលបានញ៉ាំផ្កាឈូកដែលមិនត្រូវបរិភោគលើកលែងតែដោយបូជាចារ្យ។(សាំយូអែលទី 1 21: 5-7) នៅពេលដែលពួកផារិស៊ីបានឃើញអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានកាត់ហើយបរិភោគត្រចៀកស្រូវសាលីនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកនៅថ្ងៃសប្ប័ទពួកគេបានរិះគន់លោកយេស៊ូ។លោកយេស៊ូបានមានបន្ទូលថាលោកដាវីឌបានបរិភោគស្ងាត់ជ្រងំដែលមិនត្រូវបរិភោគក្រៅពីបូជាចារ្យ។ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញថាព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ជាម្ចាស់នៃថ្ងៃសប្ប័ទនេះ។(ម៉ាក។ 2: 23-28, ម៉ាកុស 12: 1-4, លូកា 6: 1-5)