និក្ខមនំ 21: 23-25 ភីលីព 2: 6-8, កាឡាទី 8: 3 លោកុប្បត្ដិ 3:15, Matthe 1:25, John 20: 31 យ៉ូហាន 5: 1, កាឡាទី 3: 1, 3:26,ម៉ាថាយ 20:28, យ៉ូហានទី 1 4: 9-10 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់រឿងដដែលនេះត្រូវបានទាមទារជាតម្លៃសម្រាប់ការធ្វើខុស។(និក្ខមនំ 21: 23-25) យោងទៅតាមទំនាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមកដូចបុរសម្នាក់បានកើតចេញពីស្ដ្រីម្នាក់។(លោកុប្បត្ដិ 3:15, ម៉ាថាយ 1:25) ទោះជាលោកយេស៊ូជាព្រះក៏ដោយមូលហេតុដែលលោកយេស៊ូបានមកផែនដីនេះដូចជាបុរសម្នាក់ដែលបានក្លាយជាតម្លៃលោះសម្រាប់អំពើបាបរបស់មនុស្ស។យើងត្រូវតែស្លាប់សម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង។ប៉ុន្ដែលោកយេស៊ូដែលបានមកជាបុរសម្នាក់បានស្លាប់ជំនួសយើង។(រ៉ូម 8: 3, កាឡាទី 4: 4-5, ភីលីព 2: 6-8, កាឡាទី 3:13, ម៉ាថាយ 20:28, 1 យ៉ូន។ 4: 9-10) ឥឡូវនេះប្រសិនបើយើងជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទយើងបានសង្រ្គោះហើយក្លាយជាកូនប្រុសរបស់ព្រះ។(យ៉ូហានទី 1 5: […]

ផាន់ខ (យ៉ូហានទី 1 5: 1 យ៉ូហាន 1:12, រ៉ូម 8: 15-16) ជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានចូលមកក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។ដូច្នេះយើងហៅព្រះជាព្រះវរបិតារបស់យើង។ជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានចូលមកក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។ដូច្នេះយើងហៅព្រះជាព្រះវរបិតារបស់យើង។យើងក៏ទទួលមរតកពីព្រះដែរ។

យ៉ូហាន 6:39 កូរិនថូសពេ 2 2:28, ម៉ាថាយ 8: 18-20 ប៉ូលបានធ្វើការក្នុងកំណើតម្តងទៀតរហូតដល់ព្រះគ្រីស្ទបានបង្កើតមកក្នុងយើង។(កាឡាទី 4:19) យើងត្រូវតែរីកចម្រើនក្នុងចំនេះដឹងអំពីព្រះគ្រីស្ទ។(ពេត្រុសទី 2 3:18, កូល៉ុស 1:28) រូបពិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺព្រះយេស៊ូវដែលជាព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយ។លោកយេស៊ូមិនបាននឹកអ្នកដែលព្រះបានប្រគល់ឱ្យលោកទេ។ដើម្បីឱ្យមានរូបភាពរបស់ព្រះរាជបុត្រាមានន័យថាយើងដូចជាបុត្រារបស់ព្រះស្វែងរកអ្នកដែលព្រះបានប្រគល់ឱ្យយើង។លោកយេស៊ូក៏បានបង្គាប់ឱ្យយើងស្វែងរកអ្នកដែលព្រះបានប្រគល់ឱ្យយើងដែរ។(រ៉ូម 8:29, យ៉ូហាន 6:39, ម៉ាថាយ 28: 18-20)

រ៉ូម 9: 7-8, កាឡាទី 3: 23-25, 29 កូនចៅក្រឹត្យវិន័យមិនមែនជាកូនរបស់លោកអប្រាហាំទេគឺលោកីយ៍អប្រាហាំជាកូនចៅរបស់លោកអប្រាហាំ។អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូដូចព្រះគ្រិស្ដជាកូនចៅនៃសេចក្ដីសន្យាហើយជាអ្នកទទួលមរតករបស់អ័ប្រាហាំ។(កាឡាទី 4: 21-31, រ៉ូម 9: 7-8, កាឡាទី 3:29) ច្បាប់គឺជាគ្រូបង្រៀនដែលនាំយើងមករកព្រះគ្រីស្ទ។ព្រះគ្រីស្ទបានយាងមករកយើងហើយយើងមិនស្ថិតនៅក្រោមអំណាចនៃច្បាប់ទៀតទេ។(កាឡាទី 3: 23-25)

រ៉ូម 3:20 រ៉ូម 9: 31-32, រ៉ូម 10: 3-4, កាឡាទី 2:21 គ្មាននរណាម្នាក់អាចត្រូវបានរាប់ជាសុចរិតដោយស្នាដៃនៃច្បាប់ឡើយ។(រ៉ូម 3:20) ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យមិនបានមករកក្រឹត្យវិន័យទេតែបានជំពប់ដួលលើថ្មដែលត្រូវវាយប្រហារ។(រ៉ូម 9: 31-32) យ៉ាងណាមិញពួកគេមិនបានគោរពតាមសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះទេ។សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះគឺត្រូវជឿលើព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្ទ។ជាមួយនឹងព្រះនេះបានបំពេញក្រិត្យវិន័យសម្រាប់យើង។(រ៉ូម 10: 3-4) ប្រសិនបើបុរសចង់ត្រូវបានរាប់ជាសុចរិតដោយសារការប្រព្រឹត្ដរបស់ពួកគេនោះព្រះគ្រីស្ទបានស្លាប់ដោយឥតប្រយោជន៍។(កាឡាទី 5: 4, កាឡាទី 2:21)

កាឡាទី 5: 22-23, 25, កិច្ចការ 1: 8, យ៉ូហាន 14:26 យ៉ូហាន 16: 13-14 ដើរក្នុងព្រះវិញ្ញាណ។បន្ទាប់មកអ្នកនឹងទទួលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ។កាឡាទី 5:16, កាឡាទី 5: 22-25) ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងធ្វើឱ្យយើងដឹងយ៉ាងខ្លាំងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទហើយនឹងអនុញ្ញាតឱ្យយើងប្រាប់ពិភពលោកថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ។(យ៉ូហាន 14:26, យ៉ូហាន 16: 13-14, កិច្ចការ 1: 8)

កាឡាទី 5:24, កូរិនថូសទី 1 1:18, ភីលីព 3: 3, 1 យ៉ូហានទី 1 2: 15-17, កាឡាទី 2:20, កូល៉ុស 2:20 យើងមិនមានអ្វីដែលត្រូវអួតខ្លួនទេលើកលែងតែឈើឆ្កាងរបស់ព្រះយេស៊ូ។ដូច្នេះតណ្ហាលោភលន់របស់យើងត្រូវតែត្រូវគេឆ្កាង។(កាឡាទី 6:14, ភីលីព 3: 3) ឈើឆ្កាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជាអំណាចរបស់ព្រះ។(កូរិនថូសទី 1 1:18) បំណងលោភលន់របស់ពិភពលោកនេះមិនមែនមកពីព្រះទេពួកគេបានស្លាប់ទៅហើយ។ប៉ុន្តែមានអ្នកដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជារៀងរហូត។(យ៉ូហានទី 1 2: 15-17) យើងបានស្លាប់នៅលើឈើឆ្កាងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ឥឡូវនេះព្រះគ្រីស្ទរស់នៅក្នុងយើងហើយយើងរស់នៅសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ។(កាឡាទី 2:20 កូល៉ុស 2:20)

កូរិនថូសទី 2 4:10 ភីលីព 3: 10-14 ប៉ូលបានរងទុក្ខដោយសារពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានគេបោកបញ្ឆោតដោយដំណឹងល្អក្រៅពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ប៉ូលស្នើឱ្យពួកបរិសុទ្ធមិនធ្វើទារុណកម្មគាត់ទេពីព្រោះគាត់គ្រាន់តែចង់ផ្សាយដំណឹងល្អថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ។(កាឡាទី 6:17) ប៉ូលបានអធិប្បាយអំពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រិស្ដសូម្បីតែការរងទុក្ខរបស់សេចក្ដីស្លាប់ហើយជឿថាលោកនឹងត្រូវប្រោសឱ្យរស់ឡើងវិញដូចព្រះគ្រីស្ទដែរ។(កូរិនថូសទី 2 4:10 ភីលីព 3: 10-14)