សាស្ដា 12:13, យ៉ូហាន 17: 3, 1 យ៉ូហានទី 1 5:20 គម្ពីរសញ្ញាចាស់និយាយថាការកោតខ្លាចដល់ព្រះគឺជាការចាប់ផ្តើមនៃចំណេះដឹងនិងកាតព្វកិច្ចរបស់យើង។(សុភាសិត 1: 7 សាស្ដា 12:13) ជីវិតអស់កល្បគឺត្រូវស្គាល់ព្រះពិតនិងអ្នកដែលព្រះបានចាត់ឱ្យមកព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។(យ៉ូហាន 17: 3) ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទហើយព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះពិតនិងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។(យ៉ូហានទី 1 5:20)

ម៉ាថាយ 4: 1217, ម៉ាកុស 1: 14-15 លូកា 11: 14-15 លូកា 11:10 ម៉ាថាយ 23: 34-36, កូរិនថូសទី 1 2: 7-8 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់វាត្រូវបានគេនិយាយថាប្រាជ្ញាតំឡើងសំលេងនៅលើទីលានហើយរាលដាលដំណឹងល្អ។(សុភាសិត 1: 20-23) លោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅស្រុកកាលីឡេ។(ម៉ាថាយ 4:12, ម៉ាថាយ 4:17, ម៉ាកុស 1: 14-15) ព្រះយេស៊ូវគឺជាប្រាជ្ញារបស់ព្រះដែលបានបញ្ជូនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អចូលមកក្នុងពិភពលោក។(លូកា 11:49, ម៉ាថាយ 23: 34-36) ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទដែលជាប្រាជ្ញារបស់ព្រះ។(កូរិនថូសទី 1 1:24, កូរិនថូសទី 1 2: 7-8)

យ៉ូហាន 14:26, យ៉ូហាន 15:26, យ៉ូហាន 16:13, កិច្ចការ 2: 36-38, កិច្ចការ 5: 31-32 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់, គេបាននិយាយថាព្រះបានចាក់ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះមកលើយើងដើម្បីឱ្យយើងស្គាល់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។(សុភាសិត 1:23) ព្រះបានចាក់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលើអ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ។(កិច្ចការ 2: 36-38 សកម្មភាព 5: 31-32) ព្រះបានបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមករកយើងក្នុងនាមព្រះគ្រីស្ទដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ។(យ៉ូន។ 14:26 យ៉ូហាន 15:26 យ៉ូហាន 16:13)

យ៉ូហាន 1: 9-11, ម៉ាថាយ 23: 37-38 លូកា 11:49, រ៉ូម 10:21 គម្ពីរសញ្ញាចាស់បានចែងថាព្រះបានផ្សាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដើម្បីជួយសង្គ្រោះប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលប៉ុន្តែជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនចង់ hear ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយមើលងាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះឡើយ។(សុភាសិត 1: 24-28, រ៉ូម 10:21) ព្រះគ្រីស្ទគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានយាងមកផែនដីនេះប៉ុន្តែជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនបានទទួលទ្រង់ទេ។(យ៉ូហាន 1: 9-11) លោកយេស៊ូបានជួយអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អឱ្យទៅសង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប៉ុន្ដែជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពួកគេ។(ម៉ាថាយ 23: 37-38 លូកា 11:49)

អេសាយ 11: 1-2, កូរិនថូសទី 1 1: 24, 30, ម៉ាថាយ 6:33, ម៉ាថាយ 13: 44-46, ពេត្រុសទី 2 3:18 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់វាត្រូវបានគេនិយាយថាប្រសិនបើមនុស្សស្តាប់ពាក្យនៃប្រាជ្ញាហើយស្វែងរកវាពួកគេនឹងស្គាល់ព្រះ។(សុភាសិត 2: 2-5) នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់វាត្រូវបានទាយថាស្មារតីរបស់ព្រះដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញានឹងកើតមានលើកូនចៅរបស់អ៊ីសាយ។(អេសាយ 11: 1-2) ព្រះយេស៊ូវគឺជាប្រាជ្ញារបស់ព្រះនិងអាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះ។(កូរិនថូសទី 1 1:24, កូរិនថូសទី 1 1:30 កូល៉ុស 2: 2) ប្រសិនបើយើងស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដំបូងនិងព្រះគ្រីស្ទដែលជាសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះនោះព្រះជាម្ចាស់បន្ថែមអ្វីៗទាំងអស់មកយើង។(ម៉ាថាយ 6:33) ដោយដឹងថាលោកយេស៊ូគឺគ្រិស្ដគឺដូចជាការរកកំណប់ដែលលាក់ទុកក្នុងវិស័យមួយ។(ម៉ាថាយ 13: 44-46) យើងត្រូវដឹងកាន់តែច្បាស់ថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈសញ្ញាសម្គាល់ចាស់និងថ្មី។(2 ពេត្រុស 1: 8)

កូរិនថូសទី 1 16:22, ម៉ាថាយ 13: 44-46, រ៉ូម 8:30, ភីលីព 3: 8-9, ធីម៉ូថេទី 2 4: 8, វិវរណៈ 2:10 សុភាសិតចាស់នៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់និយាយទៅកាន់សេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយប្រាជ្ញាហើយប្រាជ្ញានឹងការពារយើង។(សុភាសិត 4: 6-9) បើអ្នកណាមិនស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូដែលជាព្រះគ្រិស្ដអ្នកនោះនឹងត្រូវបណ្ដាសា។(កូរិនថូសទី 1 16:22) ដើម្បីដឹងថាលោកយេស៊ូគឺគ្រិស្ដគឺដូចជាបុរសម្នាក់ដែលបានរកឃើញកំណប់ទ្រព្យដែលលាក់ខ្លួនក្នុងវិស័យមួយ។(ម៉ាថាយ 13: 44-46) ការដឹងយ៉ាងខ្លាំងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទគឺជាចំណេះដឹងដ៏ល្អបំផុត។(ភីលីព 3: 8-9) ព្រះបានលើកតម្កើងយើងដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ។(រ៉ូម 8:30, 2 ធីម៉ូថេទី 2 4: 8 យ៉ាកុប 1:12 វិវរណៈ 2:10)

យ៉ូហាន 1: 1-2, កូរិនថូសទី 1 8: 6, កូល៉ុស 1: 14-17 លោកុប្បត្តិ 1:31 គម្ពីរសញ្ញាចាស់ចែងថាព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដីជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ។(សុភាសិត 8: 22-31) ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដី។(លោកុប្បត្ដិ 1:31) ព្រះយេស៊ូវដែលបានមកផែនដីនេះដូចជាព្រះបន្ទូលបានក្លាយជាសាច់ឈាមបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដីរួមជាមួយព្រះ។(យ៉ូហាន 1: 1-3, កូរិនថូសទី 1 8: 6) ពិភពលោកត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយនិងសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ។(កូល៉ុស 1: 14-17)

យ៉ូហានទី 1 5: 11-13 វិវរណៈ 3:20 សុភាសិតសញ្ញាចាស់និយាយថាអ្នកដែលរកឃើញប្រាជ្ញារកឃើញជីវិត។(សុភាសិត 8: 34-35) អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវនៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។(យ៉ូហានទី 1 5: 11-13) ឥឡូវនេះព្រះយេស៊ូវកំពុងតែគោះទ្វារដួងចិត្តរបស់មនុស្ស។អ្នកដែលទទួលយកព្រះយេស៊ូវដូចព្រះគ្រីស្ទមានជីវិត។(វិវរណៈ 3:20 យ៉ូហាន 1:12)

កូរិនថូសទី 1 16:22, យ៉ូហាន 15:23 ហេព្រើរ 10:29 សុភាសិតសញ្ញាចាស់និយាយថាអ្នកដែលស្អប់ប្រាជ្ញាស្រឡាញ់សេចក្ដីស្លាប់។(សុភាសិត 8:36) អ្នកដែលមិនស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវគឺព្រះគ្រីស្ទ។(កូរិនថូសទី 1 16:22 ហេព្រើរ 10:29) អ្នកដែលស្អប់លោកយេស៊ូគ្រិស្ដស្អប់ព្រះ។(យ៉ូហាន 15:23)

ម៉ាថាយ 22: 1-4 វិវរណៈ 19: 7-9 សុភាសិតគម្ពីរសញ្ញាចាស់និយាយថាប្រាជ្ញាបោះឱកាសហើយអញ្ជើញអ្នកណាម្នាក់ធ្វើឱ្យមានប្រាជ្ញា។(សុភាសិត 9: 1-6) ព្រះយេស៊ូបានប្រៀបធៀបព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ដល់ស្ដេចមួយអង្គដែលបានថ្វាយពិធីមង្គលការសម្រាប់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់។(ម៉ាថាយ 22: 1-4) ព្រះបានអញ្ជើញយើងឱ្យចូលរួមក្នុងពិធីមង្គលការរបស់ព្រះយេស៊ូដែលជាកូនចៀមរបស់ព្រះ។(វិវរណៈ 19: 7-9)