Забур 132: 17, 17, 68-69 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки мардеро аз насли Довуд, ки ба воситаи ӯ шиносанд, одами Доурро бардошт.(Ҳизқиёл 2 291: Забур 132: 17) Исо Масеҳ, насли Довуд, ки барои халқи Исроил омада, наҷот ёфт.(Луқо 1: 68-69)

Ҳизқиёл 24: 25-27, ЮН ҶО 2:28, Аъмол 2: 1-18, Аъмол 4: 18-20 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки Масеҳро аз насли Навиштаҳо дар он рӯз бархоста, тавассути касе ки ҳама ба Худо пешвоз мегиранд.(Ҳизқиёл 2 29: 25-27) Худо гуфт, ки ӯ рӯҳи худро бар касоне, ки ба ӯ имон овардаанд, раҳо хоҳад кард.(ЮНЛА 2:28) Худо […]

АъМОЛИ 18: 5-6, Аъмол 13: 45-47, Аъмол 20: 26-27 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки агар касе дар бораи паирайпекаи доварии Худо бошад ва тавба намекунад, хуни Ӯ ба сари ӯ бармегардад.(Ҳизқиёл 33: 2-7) Павлус ба яҳудиён шаҳодат дод, ки Исо Масеҳ аст.Аммо Яҳудиён ба бовар намекарданд ва масъулияти онҳоашон наҷот намеёбанд.(Аъмол 18: 5-6, Аъмол […]

Ибриён 2: 3, Ибриён 12:25, Филиппиён 2:12, 1 Қӯринтиён 16:22, ки Ваҳй 14:12 Худо дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки ҳатто вай ҳатто шахси одил мемирад, агар ӯ ба адолати худ бовар кунад ва ба шарикӣ супориш диҳад.(Ҳизқиёл 33: 12-13) Мо набояд ба наҷоти бузурге, ки Худо ба мо додааст, нодида гирем.(Ибриён 2: 3, Ибриён […]

АъМОЛИ 2: 36-41, Аъмол 3: 14-26, Аъмол 16: 30-32, Аъмол 16: 30-32, Аъмол 13: 46-48 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки агар бадӣ каломи Худоро намешунаванд ва аз гуноҳҳояшон рӯй надиҳад, Худо гуноҳҳои онҳоро фаромӯш намекунад ва онҳоро ба ҳаёт мебаронад.(Ҳизқиёл 33: 14-16) Вақте ки яҳудиён фаҳмиданд, ки Исо Масеҳи маслубгир буданд, ки онҳо аз […]

v (Ҳизқиёл 34: 11-15, Юҳанно 9:36, Юҳанно 10: 11-15, 1 Петрус 2:25)

Ҳизқиёҳ 3: 24-25, 1 Петрус 13:20, 1 Петрус 2:25, 1 Петрус 5: 4, 1, 1, 1, 6:17, Луқо 7: 31-33, Аъмоли 5: 31-33, Аъмол 5:31 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки вай чӯпон аз насли Довудро то Подшоҳи мо ва роҳнамоӣ хоҳад кард.(Ҳизқиёл 34: 23-24, Ҳизқиёл 36: 24-25) Исо Масеҳ, Чӯпони ҳақиқии мо мебошад, ки […]

Ҷоул 2:28, Аъмол 2: 14-22, Аъмол 2:38, Аъмол 5: 30-32 Худо ваъда додааст, ки ба касоне, ки ба Ӯ имон овардаанд, рӯҳи худро рехт.(Ҳизқиёл 36: 26-28, Юил 2:28) Худо Рӯҳи Муқаддасро танҳо ба онҳое, ки ба Исо чун Масеҳ имон овардаанд, рехта буд.(Аъмол 2: 14-22, Аъмол 2:38, Аъмоли 5: 30-32)

Румиён 8: 2, Эфсӯсиён 2: 5, Қӯлассиён 2:13 Дар Аҳди Қадим, Худо устухонҳои хушкро дод ва ҳаётро ба онҳо дод.(Ҳизқиёл 36: 4-5) Худо Рӯҳи Муқаддасро дар назди мо, ки ба Исои Масеҳ имон оварем, Рӯҳи Муқаддасро рехтааст.(Эфсӯсиён 2: 2, эфсисияҳо 2: 5, Қӯлассиён 2:13)

Юҳанно 4: 9-26, 40-26, 40-42, 6:41, Аъмол 2: 43-47, Эфсӯсиён 2: 12-18 Дар Аҳди Қадим, Худо гуфт, ки исроилиён аз шимол ва яҳудиён аз ҷануб, ки пароканда буданд, ҷамъ меоварданд ва дар зери як подшоҳ халос мешуданд ва ҳамаи онҳо халқи Худо гардид.(Ҳизқиёл 36: 16-23) Исроилиён дар шимол ба Худои Самария ва яҳудиён дар ибодати […]