Galatians (tg)
1 – 10 of 18 items
397. Ҳар кӣ ба шумо мавъиза кунад, ба шумо ато мекунад, ки мо ба шумо мавъиза дорем, лабрез салтанат зоҳир мешавад.(Ғалотиён 1: 6-9)
АъМОЛИ 9:22, Аъмоли 18: 2-3, Аъмол 18: 5, 2, 2 ПАТРИИТИ 11: 4, Ғалотиён 5: 6-12, 1 Қӯринтиён 16:22 Инҷил, ки Павлус мавъиза мекард, ин аст, ки Масеҳ пешгӯии Масеҳро пешгӯӣ кард.(Аъмол 9:22, Аъмиён 17: 2-3, Аъмол 18: 5) Аммо, муқаддасон Инҷил Инҷилро аз дигар Инҷил фарқ карда наметавонанд.(2 Қӯринтиён 11: 4, 4), Ғалотиён 5: […]
398. Оё ман ба мардони писандида ё Худо мекӯшам?(Ғалотиён 1:10)
1 Таслӯникиён 2: 4, Ғалотиён 6: 12-14, Юҳанно 5:44 Мо бояд Инҷили ҳақиқии ҳақиқиро мавъиза кунем, ки Исо Масеҳ аст.Мо набояд Инҷилро ба одамон писанд оем.(Ғалотиён 1:10, 1 Таслӯникиён 2: 4) Агар мо ҷалоли одамиро ҷӯем, имон оварда наметавонем, ки Исо Масеҳ аст.(Юҳанно 5:44)
399. Инҷиле, ки Павлусро, ки Павлус дар хусуси ғайрияҳудиён мавъиза мекард, v (Аъмол 13: 44-49)
Павлус ба яҳудиён ва ғайрияҳудиён гуфт, ки Исо дар шаҳри Исо пешгӯӣ шудааст, ки Масеҳ дар Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд.Аксарияти яҳудиён Павлусро рад карданд.Лекин халқҳо ба Исо низ имон оварданд.
400. Шахсе ки ба Исо чун Масеҳ аст, сафед мешавад.(Ғалотиён 2:16)
1 Юҳанно 5: 1, Румиён 1:17, Ҳизакки 2: 4, Ғалотиён 3: 2, Аъмол 5:32, Румиён 3: 23-26, 28, Румиён 4: 5, Румиён 5: 1, Эфсӯсиён 2: 8, 8, 8 Ғалотиён 2:16 Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд, ки одил бо имон зиндагӣ мекунад.(Ҳабаққуқ 2: 4) Аз аввал ба хотири ба Исои Масеҳ адолатро ба даст овардан […]
401. Акнун зиндагӣ намекунад, ки шариат зиндагӣ накунем, лекин мо бо имон ба Исо чун Масеҳ зиндагӣ мекунем.(Ғалотиён 2: 19-20)
Румиён 8: 1-22, Румиён 6:14, Румиён 6: 4,6,4, 14, Румиён 8: 3-4, 10, Румиён 14: 3-4, 2 Қӯринтиён 5:15 Мо аз Рӯҳулқудс дар Исои Масеҳ халос шудаем.Ҳоло мо ба шариат пайравӣ намекунем, балки мувофиқи ҳасади шариат пайравӣ кунем.(Румиён 8: 1-4) Ҳоло мо зинда нестем, ки қонунро нигоҳ дорем, аммо мо бо имон ба Исо чун […]
403. Оё шумо Рӯҳро ба аъмоли шариат додед, то ки имон оварад,(Ғалотиён 3: 2-9)
Ғалотиён 3:14, Аъмол 11: 30-32, Ғалотиён 2:16, Ғалотиён 2:16, Эфсӯсиён 1:13 Мо бо имон будем, ки Исо Масеҳро рӯҳбаланд мекунад.(Ғалотиён 3: 2-5, Ашлатиён 3:14, Аъмол 5: 30-32, Аъмол 11: 16-17, Эфсӯсиён 1:13) Шахсе, ки танҳо бо имон ба Исо чун Масеҳ асоснок карда мешавад.(Ғалотиён 2:16) Касоне, ки имон доранд, Масеҳ аст, Масеҳ Исои Иброҳимро мегирифт.(Ғалотиён […]
40 | Паёмбар ваъдаи Худо ба Иброҳим (Ғалотиён 3:16)
Ҳастӣ 22:18, Ҳастӣ 26: 4, Матто 1: 1,16 Дар Аҳди Қадим, Худо ба Иброҳим ваъда дод, ки ҳамаи халқҳо тавассути насли Иброҳим баракат хоҳанд ёфт.(Ҳастӣ 22:18, Ҳастӣ 26: 4) Ин насл Масеҳ аст.Масеҳ ба рӯи замин омад.Масеҳ Исои Масеҳ аст.(Ғалотиён 3:16, Матто 1: 1, Матто 1:16).
405. Қонун, ки чорсаду сӣ сӣ соле буд, ки пеш аз Худо дар Масеҳ тасдиқ шудааст, аҳдро иҷро карда наметавонад.(Ғалотиён 3: 16-17)
Ғалотиён 3: 18-26 Худо ба Иброҳим ваъда дод, ки Масеҳро мефиристад.Ва 400 сол пас, Худо ба халқи Исроил қонун дод.(Ғалотиён 3: 16-18) Вақте ки исроилиён гуноҳ буданд, Худо ба онҳо қонун дод, ки онҳоро дар бораи гуноҳҳояшон огоҳ кунад.Дар ниҳояти қонун, шариат моро аз гуноҳҳои худ эътимод мекунад ва моро ба Масеҳ, ки гуноҳҳои моро […]
406. Ва ҳамаи шумо дар Исои Масеҳ аст.(Ғалотиён 3: 28-29)
ЮҲАНҲО 17:11, Румиён 3:22, Румиён 10:12, Румиён 10:12, Қӯлассиён 3: 10-11, 1 Қӯринтиён 12:13 Дар Масеҳ мо ҳарчандем, ки халқҳои гуногунем.(Ғалотиён 3:28, Юҳанно 17:11, 1 Қӯринтиён 12:13) Агар шумо ба Исо имон оваред, ки Масеҳ бидуни табъизи Худо адолатй доред.(Румиён 3:22, Румиён 10:12, Қӯлассиён 3: 10-11) Ҳамчунин мо фарзандони Иброҳим ва писарони Иброҳим ҳастем, ки […]