Айюб 2: 4-7, 1 Подшоҳон 16: 4-7, 2 Подшоҳон 22: 1, 1 – ро аз нав 24: 1, 1 Подшоҳон 21: 1, 1 Дар Аҳди Қадим, Худо ба Шайтон иҷозат дод, ки ба молу мулки Айюб даст расонад, аммо ӯ нагузошт, ки ба ҳаёти Айюб кӯмак кунад.(Айюб 1:12, Айюб 2: 4-7) Дар Аҳди Қадим рӯҳи […]

Ишаъёҳои 11: 9, Румиён 11: 32-36, Ишаъё 41:11, Ишаъё 40:11, Ишаъё 4: 9, Ирмиё 18: 9 Айюб, ки дар Аҳди Қадим уқубат кашидааст, медонист, ки ҳама чизест аз ҷониби Худо омад ва Худоро ҳамду сано хонд.(Айюб 1: 21-22) Худо моро офарид.Мо наметавонем ба Худо шикоят кунем.(Ишдаи 41:11, Ишаъё 46: 9, Ишаъё 40:13, Ирмиё 18: 6) […]

Айюб 2: 2, Ҳизқиёл 22:25, 1 Петрус 5: 8, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 8: 9, эй (Эфсӯсиён 4:11): 10 Шайтон заминро чин мекунад, то онҳо ҷонҳои одамонро барбод диҳад.(Айюб 1: 7, Айюб 2: 2, Ҳизқиёл 22:25) Шайтон ҳоло ҳам ба мӯъминон фиреб медиҳад.Ҳамин тавр, мо бояд ҳушёр бошем ва бедору ҳушёр […]

КИР 2: 5, Ваҳй 12:10, 1 Юҳанно 3: 8 Дар Аҳди Қадим, Шайтон Айюби Айюбро айбдор кард.(Айюб 1: 9-11, Айюб 2: 5) Масеҳ айбдоркунандагони моро вайрон кард.(1 Юҳанно 3: 8) Шайтон, ки моро айбдор мекард, бо қудрати Масеҳ гум мешавад ва дар дӯзах абадӣ азоб мекашад.Ваҳйи 12:10, Ваҳй 20:10)

Такрори Шариат 8: 3, Яъқуб 5:11, Ибриён 5: 9-11 Дар Аҳди Қадим, Айюб ба шинохтани Худо бо ранҷу азоб гуфт.(Айюб 2:10, Яъқуб 5:11) Дар Аҳди Қадим, Худо халқи Исроилро фурӯ бурд ва онҳоро гурусна гузоштанд, то дарк кунанд, ки одамон бо тамоми суханони Худо зиндагӣ мекунанд.(Такмили 8: 3) Худо низ медиҳад, ки ранҷу азоб барои […]

Айюб 26:11, Матто 14:25, Марқӯс 6: 47-48, Юҳанно 6:19, Матто 8: 24-27 Дар Аҳди Қадим, Худо аз мавҷҳои баҳр пинҳон шуд ва баҳрро барои ором кардани он сарзаниш кард.(Айюб 9: 8, Айюб 26:11) Исо ҳамчунин дар баҳр ҳаракат карда, баҳрро хомӯш кард ва онро ором кард.(Матто 14:25, Марқӯс 6: 47-48, 47- 47, Матто 8: 24-27)

1 Тимотиюс 2: 5, 1 Юҳанно 2: 1-2, Ибриён 9:15, Ибриён 12:24 Дар Аҳди Қадим, Айюб медонист, ки байни Худо ва худаш миёнарав набуд.(Айюб 9: 32-33) Эй Исо, миёнарав миёнарави ва мо мебошад.(1 Тимотиюс 2: 5, Ибриён 8: 6) Исо ба сабаби гуноҳҳои мо нигоҳ дошт ва миёнарави мо ва Худо гашт.(1 Юҳанно 9: 1-2), […]

Забур 51: 5, Румиён 3:23, Румиён 5:12, Румиён 5:12, эфсӯсиён 2: 1-3 Ҳама одамон дар гуноҳ таваллуд мешаванд.(Айюб 14: 1-4, Забур 51: 5) Ҳама гуноҳкорон ва гуноҳ мекунанд.(Румиён 3:23, Румиён 5:12, эфсисияҳо 2: 1-3)

1 Тимотиюс 2: 5, 1 Юҳанно 2: 1-2, Ибриён 9:15, Ибриён 19: 14, Матто 21: 9, Марқӯс 11: 9-10 Дар Аҳди Қадим, Айюб китоби худро дар осмон дид.(Айюб 16:19) Исо ба сабаби гуноҳҳои мо нигоҳдорӣ шуд ва ӯ пеш аз Худо ҷонибдори мост.(1 Тимотиюс 2: 5, 1 Юҳанно 2: 1-2, Ибриён 9:15, Ибриён 12:24)

1 Тимотиюс 2: 5, 1 Юҳанно 2: 1-2, Ибриён 9:15, Ибриён 19: 14, Матто 21: 9, Марқӯс 11: 9-10 Дар Аҳди Қадим, Айюб медонист, ки наҷотдиҳандаи мо ба рӯи замин меояд.(Айюб 19:25) Исо барои гуноҳҳои мо нигоҳ дошта, моро наҷот дод.(1 Юҳанно 2: 1-2), Ибриён 12:24) Исо Масеҳ аст, ки моро наҷот дод.(Ибриён 9:15, 1 […]