ЮҲАННО 6: 40,44, Румиён 8: 38-39, Ибриён 7:25, 1 Қӯринтиён 1: 8 Худо моро нигоҳ медорад ва то рӯзи Масеҳи Масеҳ дар Масеҳ рӯзона сарф мекунад.(Филиппиён 1: 6, Юҳанно 6:40, Румиён 8: 38-39) Масеҳ инчунин моро нигоҳ медорад ва моро то рӯзи Масеҳи Масеҳ наҷот медиҳад.(Ибриён 7:25, 1 Қӯринтиён 1: 8)

Қӯлассиён 1: 9-12, Юҳанно 6:29, Юҳанно 5:39, Луқо 10: 41-42, Ғалотиён 5: 22-23 Павлус барои муқаддасон чунин дуо гуфт: Павлус дуо гуфт, ки муқаддасон дар донистани иродаи Худо ва шинохтани Худо.(Қӯлассиён 1: 9-10, Филиппиён 1: 9-10) Иродаи Худо боварӣ дорад, ки Масеҳ, ки Худо фиристодааст, Исо имон дорад ва ҳамаи онҳое ки Худо ба мо […]

v Гарчанде ки Павлус зиндон буд, ӯ тавонист Инҷилро ба онҳое, ки назди Ӯ омада буданд, мавъиза кунад.Баъзе муқаддасон ба хотири ҳабсшавии Павлус Инҷилро далерона паҳн карданд.Масеҳиёни яҳудӣ, ки ба Павлус ҳасад медиданд, Инҷилро рақобатпазиранд.Шод медошт, ки Инҷил дар ин ё он тарз мавъиза карда мешуд.

Румиён 14:31, Эфсӯсиён 10: 19-20, Қӯлассиён 1:24 Павлус, ки дар зиндон буд, мехост, ки Инҷилро мавъиза кунад, новобаста аз он ки натиҷаи озод шуданаш озод ё марги озмоишшавандаи ӯ буд.(Филиппиён 1: 20-21, Эфсӯсиён 6: 19-20) Павлус ҳангоми мавъиза кардани Инҷил, Павлус душвор буд ва монеаҳои зиёде гузашт ва ба монеаҳо гузашт.Павлус тайёр буд, ки ба […]

v (2 Қӯринтиён 5: 8, 1, Эфсӯсиён 3: 1-4, 2 Қӯринтиён 11: 2)

2 Қӯринтиён 4: 4, Қӯлассиён 1:15, Ибриён 1: 2-3 Масеҳ дар шакли Худо аст.(Филиппиён 2: 5-6, 2 Қӯринтиён 4: 4, Қӯлассиён 1:15, Қӯлассиён 1:15, Ибриён 1: 2-3) Аммо Масеҳ барои наҷот додани мо ба Худо итоат кард.(Филиппиён 2: 7-8)

v (Ибриён 5:39, Матто 5:39, 1:99, 1:39, 1:39, 1), Ишаъё 53: 3, 33:11, Рӯйҳо 8: 3, Ибриён 2:11)

Матто 28:18, Забур 68:18, Забур 110: 1, Забур 48:23, Румиён 14:24, Румиён 14:11, Румиён 14:11, Эфсӯсиён 14: 21-22, Ваҳй 5:13 Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд, ки Худо тамоми одамонро ба зону равона мекунад.(Забур 68:18, Забур 118: 1), Ишаъё 45:23) Худо дороии ҳама қудрат дод.Яъне, Исо дар Аҳди Қадим пешгӯӣ карда буд.(Матто 28:18) Худо ҳамаи зонуҳоро […]

v (2 Қӯринтиён 1:14, ҒАЛАМИЁН 2: 2, 1 1 Таслӯникиён 2:19) Онҳое ки Инҷилро мавъиза кардем ва имон овардем ва имон овардем, ки Исо дар рӯзи Масеҳ фахр аст.Ҳаёти мо набояд бе ғурур бе ғурур бошад.

v Қӯлассиён 2:11, Румиён 2:29, Яъқуб 4:29, Румиён 7: 6 Масеҳро ба воситаи Масеҳ хатнунтаем, то имон оварем, ки Исо Масеҳ аст.Яъне Рӯҳулқудс ба дили мо ворид шудааст.(Қӯлассиён 2:11, Румиён 2:29) Ҳоло мо Худоро ба Рӯҳулқудс намоем, на шариат.(Румиён 7: 6, Юҳанно 4:24)