2 ซามูเอล 7: 12-13, 1 พงศาวดาร 22: 9-10, แมทธิว 1: 1,6-7 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าทรงแต่งตั้งโซโลมอนเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอลหลังจากกษัตริย์ดาวิด(1 กษัตริย์ 1:39) ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าสัญญาว่าจะส่งพระคริสต์เป็นลูกหลานของดาวิด(2 ซามูเอล 7: 12-13) พระคัมภีร์ของพระเจ้าต่อกษัตริย์โซโลมอนได้รับการเติมเต็มโดยพระคริสต์ซึ่งมาเป็นลูกหลานของโซโลมอน(1 พงศาวดาร 22: 9-10) พระเยซูพระคริสต์เสด็จมาเป็นลูกหลานของโซโลมอน(แมทธิว 1: 1, แมทธิว 1: 6-7, แมทธิว 1:16)

สุภาษิต 1: 20-23, มัทธิว 11:19, มัทธิว 12:42, มัทธิว 13:54, มาระโก 6: 2, มาระโก 12:34, ลูกา 11:31, กิจการ 2: 38-39, 1 โครินธ์ 1:24,1 โครินธ์ 2: 7-8, โคโลสี 2: 3 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าให้กษัตริย์โซโลมอนเป็นภูมิปัญญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก(1 Kings 4: 29-30) ในพันธสัญญาเดิมมันเป็นพยากรณ์ว่าภูมิปัญญาที่แท้จริงจะมาและส่งเสียงบนท้องถนน(สุภาษิต 1: 20-23) พระเยซูเทศนาอาณาจักรแห่งสวรรค์บนถนน(มัทธิว 4:17) พระเยซูตรัสว่าเขาจะถูกต้องสำหรับสิ่งที่เขาทำ(มัทธิว 11:19) พระเยซูเปิดเผยว่าเขาฉลาดกว่าโซโลมอน(มัทธิว 12:42, ลูกา 11:31) ผู้คนต่างประหลาดใจกับสติปัญญาและพลังของพระเยซู(มัทธิว 13:54, มาร์ก 6: 2, มาระโก 12:34) พระเยซูพระคริสต์คือสติปัญญาและพลังของพระเจ้า(1 โครินธ์ 1:24, 1 โครินธ์ […]

จอห์น 4: 21-26, วิวรณ์ 21:22 ในพันธสัญญาเดิมโซโลมอนรู้ว่าพระเจ้าไม่ได้อยู่ในวัดของโซโลมอน(1 Kings 8: 27-28) การนมัสการที่แท้จริงของพระเจ้าเริ่มต้นขึ้นเมื่อเรารู้ว่าพระเยซูคือพระคริสต์(จอห์น 4: 21-26) วัดที่แท้จริงคือพระเจ้าและพระเยซูคริสต์ลูกแกะของพระเจ้า(วิวรณ์ 21:22)

อิสยาห์ 11: 9-10, โรม 3: 26-29, โรม 10: 9-12 ในพันธสัญญาเดิมโซโลมอนต้องการให้คนต่างชาติมาที่วัดของโซโลมอนเพื่อสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้า(1 Kings 8: 41-43) ในพันธสัญญาเดิมมันบอกล่วงหน้าว่าประเทศจะกลับมาหาพระเจ้า(อิสยาห์ 11: 9-10) ทุกคนที่เชื่อในพระเยซูคริสต์เป็นธรรมและกลายเป็นลูกของพระเจ้า(โรม 3: 26-29, โรม 10: 9-12)

กิจการ 2: 36-41 ในพันธสัญญาเดิมกษัตริย์โซโลมอนสวดอ้อนวอนให้พระเจ้าให้อภัยชาวอิสราเอลที่ชั่วร้ายเมื่อพวกเขากลับมาหาพระเจ้าและสวดอ้อนวอนต่อพระองค์(1 Kings 8: 46-50) ใครก็ตามที่เชื่อในพระเยซูคริสต์ได้รับการอภัยบาปและได้รับความรอด(กิจการ 2: 36-42)

แมทธิว 1:23, มัทธิว 28:20, โรม 10: 4, มัทธิว 6:33, ยอห์น 14: 6, กิจการ 4:12 ในพันธสัญญาเดิมกษัตริย์โซโลมอนกล่าวว่าคำสัญญาที่ดีทั้งหมดที่พระเจ้าทำกับโมเสสนั้นสำเร็จกษัตริย์โซโลมอนก็สวดอ้อนวอนด้วยว่าพระเจ้าจะอยู่กับประชาชนชาวอิสราเอล(1 Kings 8: 56-60) คำสัญญาทั้งหมดที่พระเจ้าทรงทำกับโมเสสในพันธสัญญาเดิมได้รับการเติมเต็มอย่างสมบูรณ์และตลอดไปผ่านทางพระเยซูนอกจากนี้การสวดอ้อนวอนของโซโลมอนเพื่อให้พระเจ้าอยู่กับเราก็สำเร็จอย่างสมบูรณ์ผ่านทางพระเยซู(มัทธิว 1:23, มัทธิว 28:20, โรม 10: 4) พระเยซูเป็นวิธีเดียวที่จะได้รับความรอดและพบกับพระเจ้า(จอห์น 14: 6, กิจการ 4:12)

โรม 10: 4, มัทธิว 5: 17-18, 2 โครินธ์ 5:21, จอห์น 6:38, มัทธิว 26:39, จอห์น 19:30, ฮีบรู 5: 8-9, โรม 5:19 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าบอกกษัตริย์โซโลมอนว่าถ้ากษัตริย์โซโลมอนเชื่อฟังพระเจ้าอย่างสมบูรณ์เขาจะสร้างบัลลังก์ของพระองค์ตลอดไป(1 Kings 9: 4-5) พระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อเราในการเชื่อฟังพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างสมบูรณ์(จอห์น 3:16, 2 โครินธ์ 5:21, จอห์น 6: 38-39, มัทธิว 26:39, จอห์น 19:30, ฮีบรู 5: 8-9, โรม 5:19)

อิสยาห์ 9: 6-7, ดาเนียล 7: 13-14, ลูกา 1: 31-33, กิจการ 2:36, เอเฟซัส 1: 20-22, ฟิลิปปี 2: 8-11 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าทรงสัญญากับกษัตริย์โซโลมอนว่าถ้ากษัตริย์โซโลมอนรักษาพระวจนะของพระเจ้าพระเจ้าจะทรงมอบบัลลังก์ของอิสราเอลให้กับลูกหลานของกษัตริย์โซโลมอนตลอดไป(1 Kings 9: 4-5) ในพันธสัญญาเดิมมันบอกล่วงหน้าว่าพระคริสต์จะมาและกลายเป็นกษัตริย์นิรันดร์(อิสยาห์ 9: 6-7) `’ ในพันธสัญญาเดิมแดเนียลเห็นวิสัยทัศน์ของพระเจ้าให้บัลลังก์นิรันดร์(ดาเนียล 7: 13-14) พระเยซูคือพระคริสต์กษัตริย์นิรันดร์บอกล่วงหน้าในพันธสัญญาเดิม(ลูกา 1: 31-33) พระเจ้าทรงสร้างพระเยซูถึงกษัตริย์และกษัตริย์ทุกสิ่ง(กิจการ 2:36, เอเฟซัส 1: 20-22, ฟิลิปปี 2: 8-11)

1 Kings 12:20, 1 Kings 11:36, สดุดี 89: 29-37, Matthew 1: 1,6-7 ในพันธสัญญาเดิมกษัตริย์โซโลมอนไม่เชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้าโดยรับใช้เทพเจ้าต่างประเทศพระเจ้าบอกกับกษัตริย์โซโลมอนว่าเขาจะยึดอาณาจักรอิสราเอลและมอบให้กับคนของกษัตริย์โซโลมอนอย่างไรก็ตามพระเจ้าสัญญาว่าเผ่าหนึ่งเผ่าของจูเดียจะคงรักษาสัญญาที่ทำกับดาวิด(1 Kings 11: 11-13, 1 Kings 12:20, 1 Kings 11:36) แม้ว่าชาวอิสราเอลจะไม่เชื่อฟังพระเจ้า แต่พระเจ้าทรงสัญญาว่าเขาจะส่งพระคริสต์ที่พระองค์ทรงเลือกให้เป็นลูกหลานของดาวิด(สดุดี 89: 29-37) พระคริสต์เสด็จมาถึงโลกนี้ในฐานะลูกหลานของดาวิดนั่นคือพระเยซู(แมทธิว 1: 1, แมทธิว 1: 6-7, แมทธิว 1:16)

ลูกา 4: 24-27, 2 กษัตริย์ 5:14, อิสยาห์ 43: 6-7, มาลาคี 1:11, มิคาห์ 4: 2, Zechariah 8: 20-23, แมทธิว 8: 10-11, โรม 10: 9-12 ในพันธสัญญาเดิมเอลียาห์ไม่ได้รับการต้อนรับในอิสราเอลและไปหาแม่ม่ายในดินแดนของซิดตัน(1 Kings 17: 8-9) ผู้เผยพระวจนะไม่ได้รับการต้อนรับในอิสราเอลและไปยังดินแดนของคนต่างชาติ(ลูกา 4: 24-27) ในพันธสัญญาเดิมเอลีชาไม่ได้รับการต้อนรับในอิสราเอลและรักษา Naaman ชาวซีเรียซึ่งเป็นโรคเรื้อนในดินแดนต่างชาติ(2 Kings 5:14) พันธสัญญาเดิมพยากรณ์ว่าพระกิตติคุณจะถูกเทศนาไปยังคนต่างชาติและคนต่างชาติจะได้รับการช่วยเหลือ(อิสยาห์ 43: 6-7, มาลาคี 1:11, มิคาห์ 4: 2, ซีเชิเรีย 8: 20-23) คนต่างชาติที่เชื่อในพระเยซูในขณะที่พระคริสต์ทรงรอด(แมทธิว 8: 10-11, กิจการ 13:48)