เยเรมีย์ 1: 17-19, กิจการ 18: 9, กิจการ 26: 17-18 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าอยู่กับเยเรมีย์และเยเรมีย์สั่งสอนพระกิตติคุณแห่งความรอด(เยเรมีย์ 1: 7-8, เยเรมีย์ 1: 17-19) พระเจ้าส่งเปาโลไปอิสราเอลและคนต่างชาติเพื่อประกาศข่าวประเสริฐแห่งความรอดของพระเจ้า(กิจการ 18: 9, กิจการ 26: 17-18)

จอห์น 4: 13-14, จอห์น 7: 37-39, วิวรณ์ 21: 6, จอห์น 1: 10-11, กิจการ 3: 14-15 ในพันธสัญญาเดิมชาวอิสราเอลละทิ้งพระเจ้าแหล่งที่มาของน้ำที่มีชีวิต(เยเรมีย์ 2:13) พระเยซูให้พระวิญญาณบริสุทธิ์แก่เราน้ำแห่งชีวิตนิรันดร์(จอห์น 4: 13-14, จอห์น 7: 37-39, วิวรณ์ 21: 6) ชาวอิสราเอลไม่ยอมรับพระเยซูคริสต์แหล่งที่มาของน้ำที่มีชีวิต แต่ฆ่าเขา(จอห์น 1: 10-11, กิจการ 3: 14-15)

เยเรมีย์ 2: 2, โฮเชยา 2: 19-20, เอเฟซัส 5: 31-32, 2 โครินธ์ 11: 2, วิวรณ์ 19: 7, วิวรณ์ 21: 9 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าบอกให้เราหันไปหาพระเจ้าสามีของเรา(เยเรมีย์ 3:14) ในพันธสัญญาเดิมชาวอิสราเอลรักพระเจ้าในฐานะสามีเมื่อพวกเขายังเด็ก(เยเรมีย์ 2: 2) ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้ากล่าวว่าเขาจะแต่งงานกับผู้คนของอิสราเอลและอาศัยอยู่กับพวกเขาตลอดไป(โฮเชยา 2: 19-20) ในฐานะคริสตจักรเราเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์(เอเฟซัส 5: 31-32) เปาโลพยายามจับคู่เรากับพระคริสต์(2 โครินธ์ 11: 2) เราจะเข้าร่วมเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์ในงานเลี้ยงอาหารค่ำของลูกแกะ(วิวรณ์ 19: 7, วิวรณ์ 21: 9)

เยเรมีย์ 23: 4, เอเสเคียล 34:23, เอเสเคียล 37:24, ยอห์น 10: 11,14-15, ฮีบรู 13:20, 1 เปโตร 2:25, วิวรณ์ 7:17 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าบอกเราว่าเขาจะส่งคนเลี้ยงแกะที่แท้จริงมาให้เราเพื่อเลี้ยงดูและปกป้องเรา(เยเรมีย์ 3:15, เยเรมีย์ 23: 4, เอเสเคียล 34:23, เอเสเคียล 37:24) พระเยซูเป็นผู้เลี้ยงแกะที่แท้จริงที่วางชีวิตของพระองค์เพื่อช่วยเรา(จอห์น 10:11, จอห์น 10: 14-15, ฮีบรู 13:20, 1 เปโตร 2:25) พระเยซูคริสต์ผู้เลี้ยงแกะของเราจะนำเราไปสู่น้ำพุแห่งน้ำแห่งชีวิตและพระเจ้าจะเช็ดน้ำตาทั้งหมดของเรา(วิวรณ์ 7:17)

1 จอห์น 5: 1, จอห์น 1: 11-13, โรม 8: 15-16, 2 โครินธ์ 6: 17-18, กาลาเทีย 3:26, กาลาเทีย 4: 5-7, เอเฟซัส 1: 5, 1 จอห์น 3: 1-2 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าตัดสินใจที่จะทำให้ชาวอิสราเอลเป็นลูก ๆ ของเขา(เยเรมีย์ 3:19) ผู้ที่เชื่อในพระเยซูเมื่อพระคริสต์กลายเป็นลูกของพระเจ้า(1 จอห์น 5: 1, จอห์น 1: 11-13, โรม 8: 15-16, 2 โครินธ์ 6: 17-18, กาลาเทีย 3:26, กาลาเทีย 4: 5-7, เอเฟซัส 1: 5, 1 จอห์น 3:1-2)

แมทธิว 21: 12-13, มาระโก 11:17, ลูกา 19:46 ในพันธสัญญาเดิมชาวอิสราเอลเชื่อว่าแม้ว่าพวกเขาจะทำบาปต่อพระเจ้าพวกเขาก็จะได้รับความรอดหากพวกเขาเข้าไปในพระวิหาร(เยเรมีย์ 7: 9-11) พระเยซูขับไล่ชาวยิวออกจากพระวิหารเพราะพวกเขาเปลี่ยนมันให้กลายเป็นโจรปล้น(แมทธิว 21: 12-13, มาระโก 11:17, ลูกา 19:46)

แมทธิว 24: 1-2, มาระโก 13: 1-2 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าตรัสว่าทำลายพระวิหารที่ชาวอิสราเอลขึ้นอยู่กับความชั่วร้ายของอิสราเอล(เยเรมีย์ 7: 12-14) พระเยซูตรัสว่าพระวิหารที่ชาวอิสราเอลพึ่งพาจะถูกทำลาย(แมทธิว 24: 1-2, มาระโก 13: 1-2)

กาลาเทีย 6:14, ฟิลิปปี 3: 3, 1 จอห์น 5:20, 1 โครินธ์ 1:31, 2 โครินธ์ 10:17 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าบอกชาวอิสราเอลว่าอย่าโอ้อวดเกี่ยวกับตัวเอง แต่ต้องโอ้อวดเกี่ยวกับการรู้จักพระเจ้า(เยเรมีย์ 9: 23-24) เราไม่มีอะไรจะโอ้อวดยกเว้นในกางเขนขององค์พระเยซูคริสต์(กาลาเทีย 6:14, ฟิลิปปี 3: 3, 1 โครินธ์ 1:31, 2 โครินธ์ 10:17) พระคริสต์ทำให้เรารู้จักพระเจ้านอกจากนี้พระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระเจ้าที่แท้จริง(1 จอห์น 5:20)

แมทธิว 7: 15-23, 2 ปีเตอร์ 2: 1, กาลาเทีย 1: 6-9 ในพันธสัญญาเดิมพระเจ้าตรัสว่าผู้เผยพระวจนะที่ไม่ได้ส่งโดยการเปิดเผยการเปิดเผยเท็จ(เยเรมีย์ 14: 13-14) เราต้องระวังไม่ให้ถูกหลอกโดยผู้เผยพระวจนะเท็จ(แมทธิว 7: 15-23, 2 ปีเตอร์ 2: 1) ไม่มีข่าวประเสริฐอื่นใดนอกจากพระกิตติคุณที่พระเยซูคือพระคริสต์ใครก็ตามที่ประกาศข่าวประเสริฐอีกครั้งจะถูกสาป(กาลาเทีย 1: 6-9)

เยเรมีย์ 17:13, 1 โครินธ์ 16:22 ในพระคัมภีร์เดิมพระเจ้าตรัสว่าผู้ที่หันหลังให้กับพระเจ้าในใจของพวกเขาจะถูกสาป(เยเรมีย์ 17: 5, เยเรมีย์ 17:13) คำสาปคือใครก็ตามที่ไม่รักพระเยซูคริสต์(1 โครินธ์ 16:22)