- 696. Масеҳ, ки осмонҳову заминро ба Худ офаридааст (Ҳастӣ 1: 1)
- 697. Масеҳ, ки нури ҳақиқӣ аст (Ҳастӣ 1: 3)
- S698.Худо одамро ба тасвири худ офарид.(Ҳастӣ 1: 26-27)
- 699. Худо ба мо фармон дод, ки тамоми халқҳоро дар бораи Инҷил наҷот диҳад (Ҳастӣ 1:28)
- 700 Масеҳ, ки оромии ҳақиқӣ аст (Ҳастӣ 2: 2-3)
- 701. Масеҳ, ки ҳаёти мо аст (Ҳастӣ 2: 7)
- 702. Ваъдаи ҳаёти ҷовидонӣ ва марг (Ҳастӣ 2:17)
- 703 Масеҳ, ки моро мисли худ дӯст медошт (Ҳастӣ 2: 22-24)
- 704. Мушкилоти Шайтон (Ҳастӣ 3: 4-5)
- 705. Саркашӣ беитоат ва оқибатҳои Одаму Ҳавво (Ҳастӣ 3: 6-8)
- 707. Ваъдаи абадии Худо – Масеҳ – Масеҳ
Ишаъё 7:14, Луқо 1: 31-35, Ғалотиён 4: 31-35, 1 ЮҲАННО 3: 8, 1, 1, 1, Маръакиён 2:14, Марк 10:45, Юҳанно 10: 6
Худо ба мо Масеҳ мефиристад, ки моро аз хароби ҷовидонӣ ва мамоти абадӣ наҷот диҳад.(Ҳастӣ 3:15, Ишаъё 7:14)
- 708 Масеҳ, ки барои мо қурбонӣ карда мешавад, (Ҳастӣ 3:21)
- 709. Танҳо Масеҳ қурбонии ҳақиқӣ аст.(Ҳастӣ 4: 4)
- 710. Чӣ мешавад, агар мо ба Масеҳ бовар намекунем ва Масеҳро (Ҳастӣ 4: 7-8)
- 711. Масеҳ, ки моро мисли Қобил наҷот овардааст (Ҳастӣ 4:15)
- 712. Сатри омадани Масеҳ, ки ваъдаи абадии Худо мебошад, кист.(Ҳастӣ 4: 25-26)
- 713. Мо тасвири Худо ҳастем.(Ҳастӣ 5: 1-3)
- 714. Нӯҳро аз Метуселаҳ, ки бо Одам зиндагӣ мекард, қабул накард
v
Бобоямони Нӯҳ Микусела низ чун Одам зиндагӣ мекард.Метусела метавонад Инҷилро мустақиман аз Одам қабул кунад.Нӯҳ ҳамзамон чун бобои Нӯҳ Микуселҳ зиндагӣ мекард.Пас Нӯҳро аз Метусела қабул карда наметавонист.Аз ин рӯ, Нӯҳ Инҷили дурустро аз Метусела қабул накард.Ҳастӣ 3:15, Ҳастӣ 5: 3-5)
- 715. Нӯҳ аз адолат мавъиза кард, Масеҳ
Румиён 3:24, Ҳастӣ 3:15, 2 Петрус 2: 5, Ибрагон 11: 7, Румиён 1:17
Нӯҳ ба Масеҳ имон овард, чунки ӯ аз ҷониби Худо илтимос кард.Сипас Нӯҳ ба некӣ шуд.(Ҳастӣ 3:15)
- 717. Киштии наҷот, Масеҳ
Ҳастӣ 7: 7, Забур 46: 1-3, Матто 11:28, ЮҲИ 14: 6, Матто 14: 6, Матто 24: 38-39, Луқо 17: 26-27, 1 Петрус 3: 20-21
Нӯҳ ва оилааш ба киштӣ даромаданд ва наҷот ёфтанд.(Ҳастӣ 7: 1, Ҳастӣ 7: 7, 1, 1 Петрус 3: 20-21)
- 718. Ҳасади абадии Худо ба Иброҳим – Масеҳ
Ҳастӣ 22: 17-18, Ҳастӣ 24: 7, Ибриён 11: 8, Аъмол 3:25, Ғалотиён 3: 8, Юҳанно 8:25
Худо ба Иброҳим ваъда дод, ки ҳамаи халқҳо аз насли ӯ баракат хоҳанд ёфт.Аъмол 22: 17-18, Аъмол 3:25, Ғалотиён 3: 8)
- 719 Инҷил мегӯяд, ки Худо ба Иброҳим додашуда (Ҳастӣ 12: 3)
- 720. Канъон, замине, ки Масеҳ омадааст (Ҳастӣ 12: 7)
- 721. Эй Иброҳим, Иброҳим, ки ба Худованд бино густо, (Ҳастӣ 12: 8)
- 722. Худо омадани Масеҳро масхара кард.(Ҳастӣ 12: 17-20)
- 723 Масеҳ Коҳин кист, коҳин аст, ки мувофиқи фармони Малкисодақх ба миён меояд (Ҳастӣ 14: 17-20)
- 72. Иброҳим ба Масеҳ имон овард, ки омадани насли Ӯ омад.(Ҳастӣ 15: 5-6)
- 725. Иброҳим ҳамчун имон ба Масеҳе, ки Худо ба Масеҳ аст, одил дониста шудааст.(Ҳастӣ 15: 6)
- 726 Аҳди номунтаъди Худо, ки Худо қасам хӯрдааст: Масеҳӣ (Ҳастӣ 15:17)
- 727. Макасони Масеҳ – Ҳастӣ 17: 9-13)
- 728 Масеҳ, ки тавассути Исҳоқ меояд (Ҳастӣ 17:19, 21)
- 730. Агар мо ба Масеҳ имон намеоварем, мо мисли Садӯм ва Амӯроро мебудем.(Ҳастӣ 19: 27-28)
- 731. Худо омадани Масеҳро масхара мекард.II (Ҳастӣ 20: 7)
- 733. Худое ки Писари ҳеҷ касро барои мо додааст (Ҳастӣ 22: 1-2)
- 734. Масеҳ, ки Барраи Худост, Ҳастӣ 22: 12-13, Юҳанно 9: 12-13, Юҳанно 1:29, 1 Юҳанно 4:10, Ғалотиён 1: 4, Ишаъё 53: 5
Иброҳим Исҳоқро ба Худо тақдим кард, аммо Худо як қамоат кард, то онро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ тақдим кунад.Монанди ибодат, Иброҳим дар бораи он ки Масеҳ барои исми Иброҳим бимирад.(Ҳастӣ 22: 12-13)
- 735. Иброҳим ба эҳёи худ имон овард.(Ҳастӣ 22: 5)
- 736. Масеҳ ба ҳайси насли Иброҳим омад (Ҳастӣ 22: 17-18)
- 737. Масеҳ ҳамчун насли Исҳоқ ва Ривқо меояд (Ҳастӣ 24: 59-60, Ҳастӣ 24:67)
- 738. Масеҳ барои насли Яъқуб омад (Ҳастӣ 25: 22-23)
- 740 Масеҳ, ваъдаи абадӣ ба Исҳоқ дода шуд (Ҳастӣ 26: 2-4)
- 741. Исҳоқ Худоро парастиш мекард ва дар оянда интизор шуд, ки омадани Масеҳ интизор шуд (Ҳастӣ 26:25)
- 742. Яъқуб, ки ба Канъон мерос дод, замине, ки Масеҳ меояд (Ҳастӣ 27: 26-29)
- 744. Масеҳ, ки нияти ҳақиқӣ аст, ки Худоро ба дидор медод (Ҳастӣ 28:12)
- 745. Аҳди Худо ба Яъқуб, ки ба Яъқуб таслим карда шуд, (Ҳастӣ 28: 13-14)
- 746. Масеҳ чун Имон – Ҳиёман кист, ки бо мо хоҳад буд (Ҳастӣ 28:15)
- 749. Тамар Исоро баст.(Ҳастӣ 38: 13-15)
- 750 Масеҳ ҳамчун насли яҳудон (Ҳастӣ 49: 8-10)
- 751. Яъқуб дар Канъон дафн карда шуд, ки Масеҳ дар он ҷо Масеҳ меояд (Ҳастӣ 46: 4)
- 752. Худо исроилиёнро ба Канъон, замине ки Масеҳ омад, дар он ҷо хоҳад омад (Ҳастӣ 48:21)
- 753. Юсуф мехост, ки дар Канъон дафн карда шавад, он сарзамине, ки Масеҳ дар он ҷо хоҳад омад.(Ҳастӣ 50: 24-25)